Dag 7 “Op z’n Hongaars”

7 augustus 2018 - Budapest, Hongarije

Fast forward naar dag 7, de afgelopen dagen waren ontzettend gezellig, maar niet spannend genoeg te beschrijven. Veel lachen, ouwehoeren, zwemmen, spelen met de hond en lekker barbecueën. Vandaag is ondertussen alweer dag 7 en het is voor ons tijd om te vertrekken. Peter en Karla gaan vandaag richting Kroatië, richting een ander deel van de familie en wij gaan naar Boedapest, naar een camping in de buurt van het festival dat morgen gaat beginnen.

S’morgens staan we optijd op. Tijd om alle troep weer enigszins netjes op te ruimen en in te pakken. Terwijl de vrouwen daar mee bezig zijn gaan Peter en ik eerst maar eens afrekenen. Het afrekenen gaat echter op de Hongaarse manier.

De hongaarse manier? Dat is van iets simpels iets heel ingewikkelds maken. En dat dan voor jezelf en niet voor anderen. Nu hebben wij het personeel wel even een lastige opgave gegeven. We zijn namelijk 2 nachten langer gebleven dan we oorsprokelijk voor betaald hadden, maar nette Hollanders dat we zijn, komen we dat nog even afrekenen.

Bij de receptie blijkt ondertussen alle bewijs dat wij überhaubt op de camping hebben verbleven te zijn verdwenen. De dame achter de balie vraagt ons meer malen of we wel bij de goede camping staan, tot hard gelach van ons. Gelukkig komt onder een enorme berg papieren een formuliertje tevoorschijn met de gegevens van Rianne en mij en kan ik eindelijk mijn flippo’s (lees: Hongaarse forinten) kwijt. Opgelucht zucht de dame als alles gelukt is. Maar dan maken we haar duidelijk dat voor Peter hetzelfde moet gebeuren en de gehele zoektocht begint weer van voor af aan. Achteraf gezien hebben we gewoon weg kunnen rijden dus. Geen haan die naar je kraait.

Als we terugkomen bij de campers is alles zo goed als ingepakt en hoeven we alleen nog even drinkwater te vullen en vuil water te lozen. Ook dit is weer, Op z’n Hongaars. Water vullen gaat gelukkig makkelijk, een kraan bij elke sta-plaats. Maar het lozen is weer een hele opgave.
Waar veel camperplaatsen/campings een nette afvoerput hebben waar je alleen maar boven hoeft te rijden en de knop om hoeft te draaien heeft deze camping alleen loodzware putdeksels die je alleen maar met twee man omhoog kan krijgen omdat deze van lood gemaakt zijn. Vervolgens open je de put naar de hel, een directe toegang tot de riolering van heel Hongarije lijkt het wel. Snel plaatsen we er maar een paar oranje pionnetjes eromheen zodat niemand ongewenst in de put kan verdwijnen.

Om beurten rijden we de campers boven het gat. Elkaar goed begeleidend, anders zit je voor de rest van de dag vast met een wiel in het riool. Uiteindelijk is al het vuile water eruit en sluiten we de put weer netjes af. Helaas wel een pionnetje armer, die is onbereikbaar verloren in het riool.

Ten slotte is het tijd voor het afscheid van de (schoon)ouders. Tot over een paar weken.

Achter elkaar aan rijden we de camping af, toeteren nog eens en we draaien weer beide onze eigen wegen op. Opweg naar Boedapest.

We hebben een camping opgezocht een paar kilometer van het festivalterrein af genaamd pap-sziget. Ook dit is een klein eilandje in de Donau. Deze bereiken we door een relatief korte tocht door het Hongaarse binnenland. We doorkruizen eerst nog heel Boedapest alwaar de stuurmanskunsten goed getest worden door de locals die ouderwets agressief door de stad scheuren. Zonder kleerscheuren komen we het drukste gedeelte door en we passeren het festival waar de vroege vogels met de juiste early acces tickets al over de oude spoorbrug het terrein op gaan. Wij rijden nog een kwartiertje door en komen aan op de bestemming.

De camping is weer lekker op z’n Hongaars. Een vage Hongaarse dame wil wat papieren zien voor gegevens en wijst me vervolgens naar het terrein. “Zoek maar een plekje uit” is exact wat de opdracht is. Vlug worden nog even de regels uitgelegd en de faciliteiten aangewezen en we mogen verder. Als we een mooi schaduwplekje hebben uitgezocht zetten we de camper recht en schieten onze zwemkleding aan en maken onze weg naar het zwembad. Het is nog steeds belachelijk warm in het land dus deze luxe is mooi meegenomen.

In het zwembad is het oppassen geblazen aangezien er hele families Hongaren aan het waterpoloën zijn en de ballen je soms om de oren vliegen. Gelukkig vinden we de ontspanning tussen de “velden” in en genieten van het verkoelende water. Nog even rust voordat we de “herrie” van het festival in gaan. We besluiten morgen vroeg te vertrekken, om 8 uur gaat de camper/caravancamping open en we willen voor een schaduw/stroomplekje lekker optijd zijn.

Na het eten en een potje rummicub is het eerst nog tijd voor iets anders belangrijks, Ajax. Aangezien we toch op een camping staan met stroom kan ik rustig mijn laptop aanslingeren. De wifi is te zwak dus ik maak van de mobiel een hotspot en ik geniet van de wedstrijd op “groot scherm”. De wedstrijd eindigt in een mineur, 2-2, helaas. Ondertussen is het hoog tijd om onder de veren te gaan, wekkertje om 7 uur, vroeg op.