Dag 33 “Birmingham”

Zoals de hele week gaat vandaag ook weer de wekker om kwart over acht. Dit omdat Rianne het een en ander voor haar challenge moet doen in de ochtend. Dit resulteert in Rianne met laptop in bed en mijzelf die zich nog eens om probeert te draaien. Uiteindelijk is het dan toch tijd om op te staan en we gaan aan het ontbijt. Het plan voor vandaag is om de stad Birmingham in te gaan. Aangezien dit de 2e grootste stad is van Engeland zal er vast wel wat te zien zijn. We hebben sowieso gepland om naar de zeeaquarium te gaan in de stad.

Aangezien we niet echt nog een nachtje op deze plek willen overnachten gaan we op zoek naar een treinstation in de buurt waar we kunnen parkeren. Dit blijkt nogal een uitdaging te zijn want de parkeerplaatsen hebben veelal een hoogtebeperking met zo’n lat. En omdat we het niet prettig vinden om de camper voor iemand zijn raam willen zetten gaan we opzoek naar een alternatief. Uiteindelijk vinden we een winkelstraatje met een gratis parkeerplaats. Vanaf hier fietsen we naar de trein en gaan op weg naar Birmingham.

Birmingham is zoals gezegd de op één na grootste stad van Engeland en timmert de laatste jaren goed aan de weg qua modernisering. Dat is bij aankomst met de trein direct te zien. Het station schijnt de grootste van Europa te zijn en ziet er vanaf buiten futuristisch uit. Ook de gebouwen eromheen zien er modern en abstract uit. Ook als we bijna bij het zee aquarium zijn lopen we langs vele hippe tentjes en een soort grachtenstelsel. Birmingham blijkt ook meer water te bevatten dan Venetië, aldus de de bordjes.

Eenmaal bij het zee aquarium aangekomen kopen we de tickets en maken onze weg er doorheen. Ondanks dat de vissen en dergelijke allemaal prachtig zijn en het er allemaal goed georganiseerd uit ziet blijven we van mening dat deze dieren echt in de natuur thuis horen, niet in gevangenschap. In onze enthousiasme hebben we ons een “behind the scenes tour” laten aansmeren, maar aangezien we aan het eind van het aquarium zijn en we overmand worden door honger, skippen we deze en gaan lekker opzoek naar lunch.

Tot onze grote vreugde blijkt de hamburgertent die we zo fantastisch vonden in Glasgow een franchise want hij zit ook hier in de hippe-tentjes straat. We nemen meteen plaats en het is weer net zo genieten als in Schotland. Prima keuze. Tijdens het eten doen we even een vlugge skypesessie met moeders Kramer, aangezien die jarig is en na het eten (en het uitbuiken) besluiten we terug te lopen richting de trein. Het is namelijk hoog tijd om naar de camper te gaan en op weg te gaan naar de volgende stop.

De rit is zo’n 2,5 uur en gaat naar een van de bucketlistplaatsen van Rianne, namelijk Stonehenge. Tegen avondval aan komen we aan bij het kleine dorpje waar de camping moet zijn, deze vinden we dan ook aan het einde van de straat in de staart van het dorp. Het blijkt een schattig klein campingetje te zijn en we worden direct begroet door de jonge eigenaar van het grasveld. Na betaling parkeren we op de aangewezen plek omdat Rianne moet nog even een laatste filmpje voor de challenge opnemen, aangezien het morgen alweer zondag is, dus ik ga maar even uitgebreid douchen. Als ik terugkom merk ik dat Rianne nog bezig is met opnemen. Omdat ik weet dat ze dit liever in haar eentje doet besluit ik, als perfect boyfriend, even buiten te wachten. Sta ik dan, in m’n badjas en slippers. Gelukkig duurt het niet lang en voeg ik me weer binnen bij haar.

De opname is geslaagd en word geupload om verzonden te worden. Het is ondertussen alweer laat geworden en morgen is het, hopelijk voor het laatst, weer vroeg dag. Dus we doen nog een aflevering Californication voor het slapen en dan sluiten we toch echt de ogen. Morgen, stonehenge!