Dag 9 “de wifi dag”

Het was een onrustig nachtje, Rianne was behoorlijk ziek van haar hoestaanvallen en dat hield haar, daaropvolgend mij ook, een tijdje wakker. Maar eenmaal in slaap ging het wel prima en konden we redelijk doorslapen. Enigszins beter voelt ze zich en we besluiten op de te staan, op voor een nieuwe dag.

Aangezien er nog wat werk verzet moet worden hebben we nog een nachtje bijgeboekt op deze camping. Aangezien de faciliteiten hier bovengemiddeld goed zijn op Witches Craig camping is het een goede keuze. Vandaag is dus de dag van Rianne, weinig activiteiten, veel werken op de laptop. Een wifi dagje. Dat betekend voor mij dat ik mezelf moet gaan vermaken. Ik heb eigenlijk maar één verplichting en dat is boodschappen doen. Helaas is er geen visgelegenheid in de buurt en heb ik gisteren de boel al een beetje te voet verkend. Gelukkig hebben we stroom op de camping en redelijke wifi, dus ik kan lekker met mijn laptop op schoot een spelletje doen, voetbalwedstrijden terugkijken, enzovoorts.

Terwijl ik tegenover Rianne zit aan het tafeltje in de camper geniet ik stilletjes een beetje van haar zachte gevloek, facebook werkt niet mee met haar advertenties, het programma waarmee ze filmpjes mee wilt knippen en plakken is een bitch. Af en toe kan ik haar van advies voorzien en soms komt ze er zelf achter. Gelukkig voor de moeilijke gevallen hebben we nog wat “nerds” thuis zitten die met de moeilijke problemen kunnen helpen in deze. Dankjewel Smo.

Buiten is het ondertussen droog en een redelijke temperatuur. Eigenlijk zonde om binnen te zitten denk ik. Opeens bedenk ik me dat we voor onze trip allebij een “lamzac” hebben aangeschaft. Een lamzac is een nieuw ding van Fatboy, je weet wel van die zitzakken, en we hebben die op het festival Sziget veelvuldig langs zien komen. Het idee is dat er twee langwerpige zakken gevuld moeten worden met lucht doormiddel van de zakken heen en weer te zwieren. Op instructievideos lijkt het super simpel, maar in de praktijk is het wat lastiger. Uiteindelijk als het gelukt is lijkt het op een soort opgeblazen rookworst van de hema die in het midden aan elkaar genaaid is, waar je vervolgens op kan liggen. Supercomfortabel! Lekker genietend van de Schotse zomer lig ik een tijdje in de lamzac tot ik besef dat het tijd is voor actie. Boodschappen doen.

De  supermarkt ligt in het dorpje waar we gisteren zijn gaan eten, dus ik weet wat me te wachten staat op de fiets. Met rugzak, fietstas en boodschappenlijstje bewapend ga ik richting dorp. In no time ben ik bij de winkel. Een kleine dorpssupermarkt met bijzonder weinig producten. Ik improviseer aan de hand van mijn lijstje de inkopen en reken af bij de onverstaanbare caissière. Met volle bepakking spring ik weer op de fiets. De terugweg word een stuk pittiger dan de heenweg, aangezien ik zwaarder beladen ben en dit stuk bergop een stuk steiler is dan de andere kant. Gelukkig heb ik redelijke versnellingen en knok ik me een weg naar boven. Ik ontken niet dat ik een zwaar bezweette rug heb als ik boven kom en een paar keer diep adem haal, maar de weg naar beneden is een stuk leuker. Zo hard ik kan naar beneden, illigaal over de rotonde richting camping. Terug bij de camper is Rianne nog niet thuis van haar rondje lopen. Gelukkig staan er op het grasveldje wat picknicktafels waar ik lekker kan gaan zitten en ik trek een zojuist aangeschaft biertje open.

Als Rianne eenmaal terug is van het wandelen en mediteren bij de schapen verderop is het alweer tijd voor diner. Ik kook een rijst/quinoa gerecht met veel groenten en kip en het is wonder boven wonder nog lekker ook. Na de afwas is het tijd voor nog wat werk voor het slapen gaan. Maar op het moment dat het niet gaat zoals gewenst is het klaar. De wifi dag is redelijk geslaagd, genoeg werk verzet en voor vandaag is het mooi geweest. Tijd voor de verdiende nachtrust. Morgen gaan we weer naar wat mooiere plaatsen, de wildere gebieden van Schotland gaan we betreden. Daar moeten we maar even goed voor gaan slapen.