Dag 15 “hiphop for diner”

Dinsdag, visdag. Fris en fruitig staan we op en nemen we deel aan het ontbijt. Een lekker omeletje met een goeie bak koffie, er zijn toch nog plekken waar het kan hier in Schotland. De koffie en de thee hier zijn niet zoals we thuis gewend zijn. Koffie is slappe filtertroep en thee heeft anderhalfuur staan trekken met te veel zakjes in het water en word ook betiteld als “black tea”. Maar gelukkig is hier de mogelijkheid tot fatsoenlijke koffie en thee. Na het ontbijt en een lekkere douche slingert Rianne het mifi apparaatje aan en kleed ik me aan om te gaan vissen.

Ik rij naar de North Esk River, een snelstromend riviertje net buiten het dorp. Daar heb ik gisteren naast een brug een trap gezien richting de waterkant en wil ik mijn geluk gaan beproeven. Ik heb mijn werphengel me verschillende spinnertjes meegenomen voor een grotere forel en ook wat lichter spul voor andere varianten en kleinere vis. De rivier is natuurlijk bezaaid met stenen onder water en langs de kant dus ik probeer de diepere stukjes te bereiken met de spinner. Helaas na vele pogingen kom ik alsnog vaak even vast te zitten en krijg ik bovendien geen teken van leven. Verderop in een wat rustiger stukje zie ik kleinere forel springen naar insecten op het water dus ik besluit van tactiek te veranderen. Ik verwissel de spinner voor een dun onderlijntje en een lichte dobber. Ik gebruik geen loodjes omdat ik zo veel mogelijk drijvend wil vissen. Nu nog op zoek naar aas. Ik vang als een echte ninja een grote vlieg met mijn handen en rijg deze aan mijn haakje. Voorzichtig werp ik richting een rustiger stromend stuk en laat het aas met de stroom mee drijven. Met succes, de mug drijf prima op het water en ik krijg meteen beet. Een plonsje bij mijn aas en de dobber gaat er even kort vandoor. Helaas sla ik mis en de mug is verdwenen. Geen vangst vooralsnog maar de techniek werkt. Helaas is het vangen van muggen een lastige opgave dus ik probeer wat stenen om te keren voor andere insecten. Insecten vind ik niet maar wel wormen, dat moet ook lukken. Met de worm aan de haak heb ik ook direct succes en deze keer is het wel raak. Een klein forelletje van een centimeter of 18 is het resultaat. Voorzichtig onthaak ik de vangst en zet het weer terug. Eindelijk, de eerste vangst is gedaan.

Na een tijdje door gevist te hebben ga ik weer terug naar Rianne, het is ondertussen ook alweer bijna tijd om te gaan eten. We hebben vandaag even geen zin om bij het hotel te eten en gaan online opzoek naar een leuk restaurant in de buurt. Die vinden we in het midden van het dorp bij een hotel die The George heet. We gaan op de fiets ernaartoe, dan kunnen we beide lekker een drankje doen. Het restaurant ziet er knus en warm uit, een soort gestoffeerd, smaller amerikaans diner idee. De menukaart bevalt ons wel en we bestellen beide de Chicken Supreme met marsala saus en paddestoelen. Het eten is voortreffelijk en de wijn is ook prima. Het enige opmerkelijke van het restaurant is de muziek die van Sinatra naar techno naar Reageton  naar Hiphop gaat, wat een nogal, ehm, levendige impuls geeft. Ik weet niet of het nou zo lekker is, maar er zal vast wel een gedachte achter zitten. Ook is de bediening lachwekkend, ze zijn allemaal wel aardig maar hebben stuk voor stuk oogkleppen op en missen alle signalen van een dorstige gast, of iemand die wilt afrekenen. Al met al hebben we een leuke avond en fietsen weer richting hotel.

Morgen moeten we te horen krijgen hoe het ervoor staat met de camper. Toch wel even spannend, is het te repareren. Hoeveel kost het. Wanneer kunnen we weer verder? We komen er morgen wel achter. Lets sleep on it.