dag 19 “in het water gevallen”

Het was vannacht lekker winderig op deze camping zeg, hoewel de camper stabiel op de pootjes staan hoorde ik de wind aardig hard door de bomen razen. We hebben er voor de rest geen last van gehad en eerlijk gezegd heerlijk geslapen. Voor het eerst in tijden heb ik Rianne niet kunnen betrappen op hoesten voordat ze ging slapen, dus ik denk dat ook de lichte bronchitis voorbij is. Eindelijk. De planning van vandaag is alsvolgt, onze kleding wassen en drogen, naar het dorp fietsen, distilleerderij bezoeken, boodschappen doen, barbecue aanslingeren bij mooi weer. Een prima dagje denk ik zo.

Bij de wasmachine aangekomen valt ons eerste plan eigenlijk al in het water. De wasmachine kost drie pond per keer, geen verkeerde prijs, maar trekt alleen maar muntjes. Bij de campingwinkel informeer ik of ik geld kan pinnen, maar dat kan helaas niet, alleen papiergeld wisselen, wat we dus niet meer hebben. Rianne komt met een goeie deal, ik ga fietsen naar het dorp, het is eenmaal maar een kwartiertje aldus de campingdame, en dan doet zij de afwas ondertussen. Vooruit dan maar, ik fiets wel even naar het dorp.

De campingdame heeft geen woord gelogen, het is een kwartiertje fietsen naar het dorp, als je op een vlakke weg zou moeten fietsen. De weg is in werkelijkheid van een hoogtegraad waar ik nog met de camper niet op wil, en gaat vervolgens wel dubbel zo lang en met dezelfde stijlheid naar beneden. Dat betekend dus dat de terugweg des te erger moet worden. Bezweet kom ik aan in het dorp en vind ik al snel, dankzij de duidelijke uitleg van de campingdame, het pinautomaat. Hoppakee, honderd pond gepind, kunnen we weer even mee door. Met tegenzin denk ik aan het fietstochtje terug, wat echt een halfuur gaat duren als het even meezit, en ik besluit google maps eens erbij te pakken voor een alternatieve (zie. Vlakkere) route. Gelukkig is die er, al is het een klein stukje over de Schotse snelweg fietsen. Gelukkig zijn de snelwegen hier niet zoals thuis dus dat is redelijk veilig. Ondanks dat de weg terug via de andere kant een stuk vlakker is dan heen is het laatste stukje toch best stijl. Helemaal kapot getrapt kom ik terug bij de camper. Op slot.

Blijkbaar is Rianne even naar de algemene afwasplaats gelopen en komt na zo’n tien minuten tevoorschijn. Tijd om de was te gaan doen. Omdat we een goeie week in het hotel hebben doorgebracht en daarvoor ook al een paar dagen niet gewassen hebben was het hoog tijd om dit te gaan doen. Inclusief beddengoed hebben we drie volle wassen te draaien en hebben dus zo’n twee en een half uur nodig om alles weg te werken. Maar dan is het allemaal wel lekker schoon en kunnen we weer voort.

Als de was eindelijk klaar is gaan we richting het dorp. Om Rianne nog even te sparen qua heftigheid met fietsen gaan we de “makkelijke” weg die ik vanmorgen terug heb genomen richting dorp. We stoppen voor we naar de Aberlour Distillery gaan even bij een hotelletje om wat te lunchen. Het hotel blijkt, helemaal on-Schots, fantastische wifi te hebben en we spreken meteen af dat Rianne morgen hier een werkdagje gaat houden. Met toestemming van de eigenaresse uiteraard. Na de lunch fietsen we verder naar de distilleerderij, maar hier aangekomen valt ook dit plan in het water. Er word twee keer per dag een tour gegeven door het pand, één om tien en één om twee uur. Laten we daar dus te laat voor zijn. Tot onze teleurstelling is er ook voor morgen geen plekje meer vrij, volledig volgeboekt. Voor de dag erna is er nog wel plek, maar dan zijn we weer op weg. Helaas.

Gelukkig is er wel iets met vallend water in de buurt wat wel leuk is, aangezien er een waterval in de buurt is. Superflauw. Maar er loopt een wandelpad naar toe die om de distilleerderij heen loopt en we besluiten dat maar te gaan doen. Een lekker wandeltochtje met de geuren van het proces dat whisky brouwen heet brengt ons naar een ontzettend mooi watervalletje in het bos. Niet groot en hoog, metertje of zeven denk ik, maar wel een mooi gezicht. We genieten een poosje van het kletterende water en van de vissen die in de poel beneden opspringen soms.

Eenmaal teruggewandeld springen we weer op de fiets om bij de supermarkt onze barbecuespullen te kopen en fietsen weer richting de camping. Helaas dreigt het weer een beetje met een paar spatjes regen, maar gelukkig waait dit weer voorbij. Het fietsen gaat Rianne trouwens ook goed af, zonder hoesten of kortademigheid. Wel is het nog even afstappen op het steilste stuk van de terugrit, maar daar ging ik vanmorgen ook kapot.

Nadat we samen wat spiesjes hebben gemaakt voor de barbecue steek ik de boel in de fik. Op het moment dat we wat spetters voelen komt Rianne met het idee om de luifel naar beneden te doen, voor het eerst op onze trip. Dit gaat prima, tot er een flinke windvlaag opsteekt en de boel even optilt. Misschien toch niet zo’n topidee en we draaien de boel weer in. De regen zet gelukkig niet door tot het laatste stukje kip en we zijn precies optijd klaar. Heerlijk gegeten en uitgebuikt bouwen we het bed weer op voor de nacht. Het begint zachtjes te regenen buiten, mooie tijd om te gaan slapen.