Dag 25 “iemand een klavertje vier?”

Wauw, in de bergen is het koud. Dat is onze conclusie van vannacht. Ondanks dat het redelijk droog was en heerlijk rustig om ons heen was het bijzonder koud in de camper. Gelukkig zijn we voorzien van extra fleecedekens voor deze momenten en voor eventuele extreme momenten nog extra dekens. Maar Rianne is in expert hierin en weet zich altijd goed in te pakken.

We staan vandaag vroeg op, want de rit vandaag word lang. We moeten eerst de 2,5 uur terug naar Luch Ness, vervolgens gaan we weer richting Loch Lomond om daar in de buurt naar een whisky distilleerderij te gaan. We eten dan ook snel ons ontbijt op en maken ons klaar voor vertrek.

Rianne wil graag het stuk terug naar Loch Ness rijden, aangezien het nog een lange terugrit word daarna. We maken dus weer onze weg terug door de bergen heen richting het eerste dorp. Het is een beetje vochtig om ons heen en ik adviseer Rianne rustig aan te doen, mede omdat ze nog niet zoveel kilometers heeft gemaakt in de camper. Helaas zijn we pas een paar kilometer onderweg totdat het mis gaat. We naderen een smallere brug en Rianne laat netjes tegemoetkomend verkeerd dat harder rijd en de brug vroeger betreed. Op het moment dat wij aan de beurt zijn trekt ze wat langzamer op maar is eerder op de brug dan het tegemoetkomende bestelbusje dat ons onderhand beleefdheidshalve voorrang zou moeten geven. Deze doet dat helaas niet en rijd onze spiegel met zijn spiegel aan stukken. Tot zover het relaxe ritje voor Rianne. We zetten de camper even aan de kant en kijken naar de schade. Het busje is gewoon doorgestoomd en is uit het zicht verdwenen. Aso.

Gelukkig is er maar een deel van de spiegel echt uit en kunnen we door de barsten heen van de spiegel nog genoeg zien om verder te gaan. Rianne wil dapper zelf verder rijden en ik neem weer plaats naast haar. Helaas is de relaxe zit die ze eindelijk had gevonden weer verdwenen, maar we gaan verder. Aangezien het er op lijkt dat de spiegel elk moment uit elkaar zou kunnen vallen besluiten we in Fort William te stoppen om te kijken of we ergens een nieuwe spiegel kunnen scoren. Bij een garage worden we doorverwezen naar een spare parts shop verderop en daar kunnen we een nieuwe spiegel aanschaffen. Mijn toolbox komt weer van pas en we vervangen samen de oude spiegel en we kunnen weer op pad. Ik stap weer achter het stuur en we gaan weer verder richting Loch Ness. De rest van de rit gaat voorspoedig en parkeren weer bij het visitor center. Galant als een kameel springt Rianne uit de camper en staat te trappelen om haar camera weer in ontvangst te nemen. Vlug gaan we dus maar naar het eetcafe en is Rianne weer herenigd met haar geliefde fototoestel. Aangezien we een lange rit voor de boeg hebben en het net half twaalf  is geweest eten we maar even een hapje daar en springen vervolgens, mét camera, weer in de camper.

De terugreis, die ook gelijk de heenreis is, gaat ons zo’n vier uur kosten en gaat ons weer naar Loch Lomond brengen, alwaar wij bij de whiskydistilleerderij van Glengoyne een proeverij en een tour hopen te krijgen. Het eerste deel van de rit is bekend, wederom langs de oevers van Loch Ness, door de dorpjes Fort Augustus en Fort William, tussen de laatste bergen van de highlands door en langs onze laatste overnachtingsplaats. Gelukkig gaat de rit vlekkeloos, is het weer lekker geworden en we tuffen dus lekker door. Uiteindelijk komen we rond half vijf aan bij de distilleerderij en we hebben onderweg al gegrapt naar elkaar de we gaan proberen of we op het terrein van hun mogen overnachten.

Bij de receptie van de distilleerderij vragen we meteen maar brutaal of me mogen overnachten. Helaas, aangezien de parkeerplaats afgesloten word en er te veel waardevolle vloeistoffen opgeslagen staan in het gebouw naast de parkeerplaats is het niet toegestaan. Gelukkig hebben ze wel een ander slim systeem. Ze delen voor degene die nog moeten rijden potjes uit waarin je de whisky die je tijdens de tour en proeverij krijgt kan gieten zodat je er later van kan genieten. Daar maken we dan maar gebruik van en we kiezen de whisky & chocolate tour. De tour door de distilleerderij is leuk. Na een introductie met het eerste glas van hun product gaan we onder leiding van een jongedame, die vertelt over het gehele proces van whisky maken, door de verschillende ruimtes en leren we het een en ander over de whisky.

Zo is Glengoyne de zuidelijkste highlandwhisky, ondanks dat ze officieel niet in de highlands liggen is de weg naast de distilleerderij de scheidingslijn tussen highland en lowland whisky’s. Beweren ze een van de oudste distilleerderijen van schotland te zijn. Doen ze erg efficient met water uit de bergen m.b.t. koelen. Gaat het overgebleven “barley” naar plaatselijk veehouders, en ga zo maar door.

Als de tour klaar is is het tijd voor het chocolade gedeelte. Net zoals wijn en bier is ook whisky zeer goed te combineren met eten. In deze is dat dus chocolade. We krijgen twee glazen van hun whisky en vier verschillende soorten chocolade en bepraten we de dingen die we proeven en babbelen gezellig nog even met de anderen. De combinaties zijn heerlijk, zo is bijvoorbeeld een gember/pure chocolade stukje heerlijk met de 15 jaar oude whisky, die wel in hevigheid afneemt maar niet in smaak. Kortom het is zonde dat we de glazen niet nu leeg kunnen drinken, maar de beleving is heerlijk. Uiteindelijk is het tijd om te vertrekken.

We gaan proberen om bij het restaurant een kilometer verderop te gaan eten en daar ook maar te vragen of we daar dan ook mogen blijven overnachten in de camper. Maar als we weg willen rijden is het weer zover. De camper start niet. Dit keer heeft het er alle schijn van dat de accu het probleem is. Maar verdomme, wat hebben we hier de pest in. We hebben startkabels dus we gaan maar weer naar binnen om te vragen of iemand een auto heeft en ons wilt helpen. Gelukkig is het personeel bijna klaar en komen ons zo helpen. Tien minuutjes later is het personeel klaar met werken en komt iemand met de auto om de startkabels een kans te geven. Maar tevergeefs. Dat word maar weer de anwb bellen. We bedanken het personeel en we krijgen de instructies hoe we de poort afsluiten.

We bellen de anwb, die heel slim opmerkt dat we twee weken geleden ook al met hun gebeld hebben, en gaan maar weer zitten te wachten. Gelukkig hebben we nog ei en groenten in de koelkast en ik bouw er een heerlijk gevuld omelet van. Wat een ellende weer, als het weer een grote reparatie blijkt te moeten worden, dan gaan we naar huis. Twee uur gaan voorbij tot eindelijk de Schotse AA aanwezig is. Het probleem zit inderdaad in de accu, het blijkt dat de aansluitingen van de kabels aan de accu helemaal los zitten en tevens erg smerig zijn. Gelukkig heeft de AA man alles tools bij zich om alles schoon te maken en aan te sluiten. We starten de camper en alles doet het weer. Geen grote schade of reparatiegeval, Halleluja.

We sluiten de boel netjes af bij de distilleerderij en draaien onze weg in het donker op naar Loch Lomond, waar we weer gaan overnachten bij dezelfde plek als de vorige keer. Ondanks dat het donker is en het wat lastiger rijden is dan overdag komen we veilig aan bij het Loch en parkeren weer aan de oever. Ontzettend moe van het vele rijden ploffen we neer op de bank en nemen een glas van de Glengoyne whisky. Wat een dag vandaag. Morgen rijden we naar Glasgow toe, maar daar gaan we nu even flink op slapen.