“Familiedagje Barcelona”

Vandaag meeten we mijn broer en vader voor een gezellig dagje in de fantastische stad Barcelona. We hebben om 11 uur afgesproken dus rond een uur of 9 staan we op. Het weer is weer heerlijk dus de jasjes gaan onder in de tas en we stappen weer op de trein.

Aangekomen op Placa Catalunya, een mooi plein met fonteinen ontmoeten we mijn familie. Ze hebben een leuk dag gehad al in de stad en wat toeristische plekjes gezien. Onder een kopje koffie bespreken we wat we gaan doen. We gaan wandelen van het plein naar de Sagrada Familia, want die hebben ze niet van dichtbij gezien en onderweg komen we langs wat mooie gebouwen waar Rianne wat leuke dingen over kan vertellen. 

Zo gezegd zo gedaan gaan we op weg. Het plein overstekende komen we langs de straatverkopers. Een groep overwegend donkere heren die souvenirs proberen te verkopen. Maar aangezien dat waarschijnlijk niet legaal gaat hebben ze touwtjes aan hun kleedjes. Dit omdat ze dan, als de politie komt, aan de touwtjes kunnen trekken en het hele handeltje als een soort knapzak over hun schouder kunnen gooien en weg kunnen gaan. Een grappig aanzicht.

We lopen langs Casa Ballo, het mooie gebouw dat ontworpen is door Antoni Gaudi, alwaar we wat kunnen vertellen over de architectuur aangezien we daar binnen geweest zijn. Daarna vervolgen we onze weg weer naar de Sagrada Familia, zo’n 3 kilometer verderop. Het weer is heerlijk dus de wandeling is meer dan welkom. Grappig feit is dat mijn vader vaker oog heeft voor de beplantingen en bomen van de stad dan de architectuur van de omgeving. Je haalt een man wel uit het groen, maar het groen niet uit de man.

We lopen zo´n 45 minuten door de straatjes en na een tijdje zien we de torens van het kathedraal opdoemen. Voordat we het gebouw gaan bekijken moet er wat belangrijkers gebeuren, namelijk eten. Rianne en ik besluiten dat we maar weer moeten gaan eten bij het tapastentje van de 2e dag van de vorige keer. We bestellen er een lekker drankje en ik buig mezelf over het menu met tapas. De maaltijd is wederom meer dan prima en voldaan kunnen we weer verder.

Rustig wandelen we weer om de Sagrada Familia heen en bewonderen de details die er aan het gebouw zijn toegbracht en/of die nog in constructie zijn. Het blijft een adembenemend project, al ben je al vaker geweest.

Als we het geheel aanschouwd hebben maken we het plan voor de rest van de middag. Het lijkt ons een goed idee om naar het toeristische havendeel van de stad te gaan, het einde van de Rambla’s. zo gezegd zo gedaan pakken we de metro en komen aan bij de haven. Op de kade bevind zich een attractie waar mijn vader maar al te graag een bezoekje aan brengt, een rommelmarktje. Er zijn gelukkig geen spullen van historisch Purmerend te vinden en we zijn er vrij vlot weer weg.

Rianne komt met een prima idee, waarom pakken we niet een boottochtje langs de kust om de stad vanaf het water te bekijken. De rest is het daar mee eens en even later zitten we op een boot en varen uit. Helaas gaat de boot niet buiten de haven maar het laat wel een stukje zien van het industriële gebied van de haven, alwaar een boot met zeecontainers geleegd word als we langs komen drijven. Ook komen we langs een gedeelte waar een aantal enorme privé jachten aangemeerd liggen. Die zijn op dit moment helaas nog een droom voor ons. Maar wie weet wat de toekomst gaat brengen.

Als we terug komen aan wal hebben we nog een klein uurtje te overbruggen voordat we naar het hoogtepunt van de dag kunnen dus pakken we maar een terrasje voor een koude versnapering. Bart en ik knallen een vaas bier naar binnen (lees, een glas van een liter), Rianne een groot glas sangria en pa braaf een glas cola. Als alle drankjes op zijn gaan we weer naar de metro, op naar het stadion!

Aangezien mijn vader en Bart in Barcelona zijn voor een bezoek aan de wedstrijd hebben Rianne en ik besloten om ook een van mijn reisdoelen te gaan bezoeken, diezelfde wedstrijd. We ontmoeten de reisgroep van mijn vader bij het stadion en ze krijgen hun kaartjes uitgereikt. Helaas zitten we niet bij elkaar in de buurt. Gelukkig kunnen we wel onze tassen in de bus leggen waar zij vanavond weer mee naar hun hotel gaan. Dat is ideaal, aangezien Rianne haar laptop mee had in haar tas.

Als we, na het eten van een hamburger, het stadion in gaan blijkt dat wij bijna in het topje van het stadion zitten. Gelukkig kunnen we alles desondanks prima zien. De wedstrijd Fc. Barcelona – Valencia blijkt waar voor ons geld te zijn want we worden getrakteerd op een enerverende wedstrijd met veel doelpunten, mooie acties en een winnende thuisploeg. Ondanks dat het niet echt warm was op de tribunes heeft zelfs Rianne kunnen genieten van haar eerste wedstrijd in een stadion.

Na het laatste fluitsignaal verlaten we weer het stadion en voegen we ons bij de groep van mijn vader en broer en halen onze spullen weer op bij hun bus. We nemen afscheid van elkaar en gaan weer op weg naar de camper. Dit doen we vanavond op de luxe manier, met de taxi. Al kost het wel moeite om deze te bemachtigen. Uiteindelijk komen we veilig en vermoeid weer bij ons huis terecht. Het was een fantastische dag en geweldige beleving. Morgen gaan we weer verder, de rust opzoeken.