"Follow the, snow...?"

Midden in de nacht worden we wakker van gepiep van de koelkast. Dat betekend dat er iets mis is met de stroom of gastoevoer om de koelkast werkende te houden. Aangezien we aangesloten staan om stroom betekend dit dus dat de stroom uitgevallen is van de camping. Met een slaperig hoofd schakel ik de koelkast over op gas en kruip weer snel onder het dekbed, veel te koud boven de dekens.

Als we ’s morgens wakker worden check ik of de koelkast weer aan kan krijgen, maar nogsteeds hebben we geen elektriciteit van de stekker buiten. Op het moment dat we de rolluikjes open doen merken we wat de oorzaak is van de stroomstoring. We zijn omringd door een dik pak sneeuw. Aangezien ik even gebruik moet maken van de toiletfaciliteiten (lees: een bruine trui breien) doe ik de deur open en zien we hoeveel er wel niet is gevallen. De sneeuw ligt tot aan het randje van onze deur, dus echt een centimeter of 16. Slim dat ik ben spring ik met mijn slippers en korte broek erin en waggel snel naar het toiletgebouw. Op de terugweg loop ik even langs de receptie alwaar een familie een sneeuwpopje aan het bouwen is.

Bij de receptie weten ze me te vertellen dat het hele dorp zonder stroom zit en alle wegen momenteel onbegaanbaar zijn. Gelukkig zijn de weersvoorspellingen enigszins gunstig, het word later zo’n 15 graden en later in de middag is er wat regen verwacht. Ook zijn de werktuigen van het dorp ingezet om de boel weer sneeuwvrij te maken. We moeten het dus even zonder stroom, warm water van de douches en internet doen.

Eenmaal terug bij de camper hebben we een beter idee, we eten het ontbijt en doen wat we al een tijd niet gedaan hebben, een sneeuwpop bouwen! De sneeuw is werkelijk perfect hiervoor en binnen no time hebben we een enorme sneeuwpop staan, aangekleed met hoed, neus en zonnebril. Rianne kan het ook niet laten om een sneeuwengel te maken en laat zich neerploffen in de dikke laag sneeuw.

De verlaten caravans van de afgelopen dagen zijn ook opeens bewoond met gezinnen met kinderen die ook van de sneeuwpret gebruik maken. Dus toch mensen die een weekendje komen kamperen en vervolgens weer terug naar huis gaan.

Als we een beetje klaar zijn met sneeuwpoppen bouwen, sneeuwballen gooien zie ik dat een van onze buren die gisteren is aangekomen een ladder heeft en een schep en bezig is de dak van zijn camper sneeuwvrij te maken. Na informeren mogen wij deze spullen even lenen en kan ik ons dak ook van de sneeuw ontdoen en in ieder geval ons zonnepaneel tevoorschijn toveren zodat we niet zonder stroom van onszelf hoeven komen te zitten. De rest van de dag wachten we rustig af en besteden we lekker in huis terwijl we buiten de tractor van een van de dorpelingen horen schuiven. ’S Middags merken we dat de wifi weer terug is, wat betekend dat de stroom het weer doet.

Als we de volgende dag wakker worden is onze sneeuwpop al grotendeels verdwenen en is het grootste gedeelte sneeuw in het vieze pap veranderd die we in Nederland zo goed kennen. Met bergschoenen aan kunnen we gelukkig droog overkomen naar het douchegebouw en eindelijk weer lekker warm douchen. ’S Middags gaan we lekker wandelen rond het dorp, helaas is de wandeling van redelijk korte duur aangezien de kortademigheid van Rianne weer vervelend is komen opspelen. We moeten er toch maar goed naar laten kijken als we over 2 weken weer in even in Purmerend zijn.

We plannen om dinsdag weer verder te gaan reizen, door naar Madrid om vervolgens langzaamaan weer Spanje achter ons te laten en weer rustig aan terug naar Nederland te bewegen. Maar zover is het voorlopig nog niet!