"stormachtig strandweer"

Ik heb besloten niet meer de dagen te gaan tellen maar gewoon lekker te gaan schrijven over de plekken waar we terecht komen. Zo rijden we na het verlaten van Barcelona verder langs de kust naar het zuiden. We hebben een camping uitgezocht een paar minuten onder Salou. Vooral degene van mijn leeftijd zullen dit plaatsje zonder meer kennen, want het is DÉ jongerenvakantieplaats bij uitstek. Zon, zee, zuipen is daar het devies. Maar niet op dit moment. Het is nog laagseizoen en alle jongeren zitten nog school.

Maar wij gaan een stukje lager dus, namelijk Mont-roig del Camp. Een camping die Oasis Mar (oase aan het water, vrij vertaald), klinkt goed als je het mij vraagt.

Als we de camping naderen valt het op dat het momenteel hard waait hier. Zo blijkt ook als we de camping betreden en een plaatsje mogen zoeken. We pikken het laatste echt mooie plekje, aan de rand van de camping, aan het strand. We worden door de aardige buren geadviseerd om de camper zo te parkeren dat we gunstig in de wind staan, want er is zwaar winderig weer op komst. En zo blijkt. Hoewel het fantastisch zonnig weer is stormt het om ons heen. Maar we staan gelukkig prima en de camper wiegt zachtjes heen en weer soms, prima te doen. Een stuk beter dan de vorige keer dat we stormachtig weer hadden in Engeland.

Omdat het tegen de zijkant van de camper redelijk windstil is kan ik lekker in de lamzac liggen en van het zonnetje genieten. Ondertussen kijkende of er nog iets te doen is hier in de omgeving want we blijven een paar dagen hier.

Helaas is het niet bijzonder in de omgeving, buiten een heerlijk strand zijn alle dorpjes in de buurt vrij stil omdat de toeristen nog niet massaal aanwezig zijn.

Omdat aangezien we hier 3 dagen blijven en toch wat willen eten moet er boodschappen gedaan worden, na even onderzoeken is de supermarkt 2 dorpjes verderop. Aangezien Rianne wat last heeft van de bronchitis die weer is komen opspelen ga ik alleen.

De rit is niet de fijnste die ik gefietst heb, al is de wind minder dan de dag ervoor heb ik nogsteeds tegenwind,  ook zijn het grindweggetjes en heuveltjes op en af. Maar het naarste is nog, de supermarkt die ik gevond had. Die was dicht.  Gelukkig is mijn conditie enigszins in orde dus fiets ik naar de volgende supermarkt op de map, die 2 kilometer verderop ligt, maar gelukkig wel open blijkt te zijn. Het is tevens een Spar, dus een redelijk uitgebreide supermarkt.

Met een tas vol fiets ik dezelfde weg weer terug naar de camper. Eenmaal bij de camper aangekomen is het wat windstiller geworden en dus warmer. Zo warm zelfs dat Rianne een topidee heeft. We gaan de zee in.

Gisteren had ik tijdens een strandwandeling al lekker met mijn voeten in het water gelopen en weet dus dat het absoluut nog geen zwemtemperatuur is. Maar ach, what the hell. Onder aanmoediging van de buurvrouw lopen we het strand op en het water in. Allejezus wat is het koud. Maar bikkels dat we zijn duiken we toch even onder en laten het zoute koude water even kort op ons inwerken om vervolgens weer gauw het zand op te stappen, tijd om warm te douchen.

Want ondanks het weer is de camping hier perfect. Een prettige broodjesservice (we haalden elke ochtend verse croissantjes), prima werkende wasmachines en droger, prima douches en schone faciliteiten. Een aanrader van een camping dus. Alleen de prijs was iets hoger dan we eigenlijk zouden willen, dus na 3 winderige nachtjes aan het strand vertrekken we weer. Op naar minder wind en een nieuwe mooie plaats.